فصل 16- نماز مسافر

مسئله 311  ◄1) مسافر: كسي كه به قصد طي فاصله سه شبانه روز (با سير وسط) خانه هاي شهر خود را ترك مي كند.

دليل:

همراه با رسول الله ﷺ به جنگ رفتيم و رسول الله ﷺ به ما امر كردند تا مسافر به مدت سه شبانه روز بر خفّين مسح كند و مقيم يك شبانه روز. (سنن الکبری للبیهقی ج1ص488 - صحیح ابن حبان ج2ص240 - مصنف ابن ابی شیبه ج1ص206)

پس مسافرت را نمي توان كمتر از سه شبانه روز مقدّر كرد. (اعلاء السنن ج5ص2174)

روایت است از ابن عمر (رض) که وي در خيبر قصر مي كردند و مسافت آن از مدينه به مدت سه شبانه روز است. (سنن الکبری للبیهقی ج4ص328)

از علي بن ربيعة الوالبي: از عبدالله ابن عمر (رض) سؤال كردم که در چه مسافتي قصر مي كرديد؟ وي جواب دادند: آيا سويداء (نام جائي) را مي شناسي؟ گفتم خير ولي شنيده ام. وي ادامه داد: مسافت آن مدت سه شبانه روز است (از مدينه)، به آنجا كه مي رسيديم قصر مي كرديم. (الآثار لمحمد بن حسن ج1ص245 شامله جدید)

از سويداء تا مدينه 46 ميل است (تقريباً 92 كيلومتر). (مبسوط سرخسي ج1ص235)

حضرت علي (رض) از بصره به قصد مسافرت خارج شدند و نماز ظهرش را چهار ركعت خواندند و گفتند: اگر از اين خانه ی نيين (خانه ی ساخته شده از ني كه جزو بيوت بصره محسوب مي شود) مي گذشتيم، قصر مي كرديم. (عمده القاری ج7ص130 - مرقاه المفاتیح ج3ص423 - نصب الرایه کتاب الصلاه باب صلاه المسافر - مصنف ابن ابی شیبه ج2ص337)