چیزهایی که انسان را از ایمان خارج و به کفر داخل می کنند:

مسئله 82◄ 1) انکار فرضی از فرائض اسلام؛ مثلاً کسی بگوید که نماز بر ما واجب نیست.

مسئله 83◄ 2) استحلال حرام؛ یعنی حلال دانستن حرام قطعی؛ مثلاً ربا یا زنا یا لواط را حلال بداند.

مسئله 84◄ 3) مسخره کردن شریعت و اهانت بر مقدّسات دین؛ مانند لگد کردن و زیر پا گذاشتن قرآن و یا خندیدن و مسخره کردن نماز یا غیر آن.

مسئله 85 ◄4) ناامید شدن از رحمت الله ﷻ؛ مثلاً کسی بگوید که مرا الله ﷻ هرگز نخواهد بخشید؛ اگر کسی هر گناهی انجام دهد نباید از رحمت الله ﷻ ناامید شود، بلکه توبه کند و همیشه از الله ﷻ بخواهد که گناهان وی را ببخشد.

مسئله 86◄ 5) خود را از عذاب الهی در امان دیدن؛ مثلاً کسی بگوید که الله ﷻ مرا عذاب نخواهد داد و باید همیشه از غضب و عذاب الهی در امان بود (ترس داشته باشیم).

مؤمن باید که همیشه در خوف و امید باشد و اینچنین باشد که اگر الله ﷻ روزی از صد نفر یکی را بخواهد ببخشد، امید داشته باشد که آن یک نفر او باشد و اگر الله ﷻ بگوید که از صد نفر یکی را در آتش خواهد انداخت؛ ترس آن داشته باشد که آن یک نفر او است.

مسئله 87◄ 6) تصدیق کاهن و رمّال و فالگیر؛ کاهن کسیست که از آینده خبر می دهد و ادّعا دارد که رازها و اسرار را می داند و مطالعه ی علم غیب دارد و در میان عرب، کسانی بودند که ادّعا می کردند آنها را از جنّیان مخبر و جاسوس است و به او خبر می دهد و بعضی بودند که می گفتند ما را فهمی داده شده که توسط آن امور غیبی را می دانیم و منجّم؛ اگر ادّعا کند که غیب را می داند، او نیز از جمله ی اینهاست، ولی اگر گوید که از علامات چنین بر می آید، او کافر نیست. و رمّال؛ کسی که چیزی مانند نخود و یا چیز دیگر را به زمین می اندازد و ادّعا دارد که چیزهای گمشده را پیدا می کند و آن نیز در جمله ی کاهنین داخل و کافر است:

قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: مَنْ أَتى كَاهِنَاً فَصَدَّقَهُ بما يَقُولُ فَقَدْ كَفَرَ بما أُنْزِلَ عَلٰى مُحَمَّدٍ. (جامع المسانید و المراسیل ج11ص156).

حضرت رسول ﷺ گفتند: اگر کسی پیش کاهنی بیاید و او را تصدیق کند، هر آیینه کفر ورزیده است به آنچه الله ﷻ بر محمّد ﷺ نازل کرده است (یعنی قرآن).