طريقه ي خواندن نماز:
1) نیّت نماز بکند.
2) در حالي كه با انگشتان ابهام خود گوش خود را لمس مي‏كند، «اللهُ اَكبَر» بگويد. (اگر خانم باشد دست‏هايش را تا برابر شانه‏ي خود بالا بياورد).
3) دست راست خود را بر روي دست چپ خود زير ناف خود بگذارد (اين كار را در جاهايي كه قرائت وجود دارد در نماز و يا در دعاي قنوت و در نماز جنازه انجام دهد و در قيام ركوع و بين تكبيرات دو عيد دست‏هايش را رها كند).
4) سبحانك بخواند: سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ و تَبَارَكَ اسْمُكَ وتَعَالَى جَدُّكَ وَ لا إلَهَ غَيْرُكَ.
5) اعوذ بالله بگويد (أعُوذُ بـِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيـمِ) و اين اعوذ براي قرائت مي‏باشد؛ پس اين را كسي بگويد كه قرائت مي كند؛ مثلاً امام جماعت و منفرد (کسی که به تنهایی نماز می خواند) باید بگويند و مقتدي كه قرائت ندارد نگويد.
6) بسم الله گويد (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ). بين فاتحه و سوره «بِسْمِ اللَّهِ» گفته نمي شود و اعوذ و بسم الله را به جهر (بلند) نگويد.
7) فاتحه بخواند و وقتي فاتحه تمام شد «آمين» گويد و اين را نیز نبايد به جهر بگوید. مقتدي نیز اگر قرائت امام را مي شنود «آمين» گويد و بعد سوره بخواند (و يا چند آيه).
8) در حالي كه خم مي شود و به ركوع مي رود «اللهُ اَكبَر» بگويد.
9) در ركوع، زانوهايش را با دست‏هايش بگيرد و بين انگشتان دست را باز كند و سه بار «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ» گويد و سه بار گفتن كمترين حدّ تسبيح مي باشد. در ركوع پشت خود را صاف كند طوري كه با سرش مساوي باشد.
10) در حالي كه از ركوع بلند مي شود «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَه» بگويد. اين را امام بگويد و مقتدي «رَبَّنَا لَكَ الحَمْدُ» بگويد و منفرد (كسي كه تنها نماز مي‏خواند) هر دو را بگويد و راست مي‏ايستد.
11) «اللهُ اَکْبَرْ» گفته به سجده مي‏رود و براي سجده‏ی اول زانوهايش را به زمين مي‏گذارد و بعد دست‏هايش را و بين انگشتان خود را نزديك مي‏كند و بعد سرش را مي گذارد و ساق دستش نبايد با زمين تماس داشته باشد و شكم خود را نیز نبايد به ران خود بچسباند و انگشتان پايش را به طرف قبله بگيرد و در سجده سه بار «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى» بگويد و اين سه بار گفتن كمترين حدّ تسبيح است. سجده گاه بايد سفت باشد طوري كه پيشاني در آن قرار يابد و طوري نباشد كه هر چه فشار دهي پائين رود و اگر در جايي نماز بخواند كه در آنجا ازدحام جمعيت است، پس وي مي تواند بر پشت كسي كه در صف جلو نماز مي‏خواند سجده كند و اگر خانم باشد در سجده شكم خود را به ران خود بچسباند و تا مي‏تواند خود را بر زمين بچسباند.
12) در حالي كه سرش را از سجده بلند مي‏كند، «اللهُ اَکْبَرْ» گويد و بنشيند (به مقدار يك «اللهُ اَکْبَرْ») و دوباره «اللهُ اَکْبَرْ» گفته به سجده دوم برود (مثل قبل عمل كند) و در حالي كه از سجده بلند مي شود تكبير گويد و اول سرش را و بعد دست‏هايش را و بعد زانوان خود را از زمين بلند كند و با دست‏هايش بر زمين تكيه نكند و زود از زمين برخاسته در بين سجده و قيام ننشيند. ركعت اول تمام شد.
13) ركعت دوم نیز مثل ركعت اول می‏باشد با اين تفاوت كه در ركعت دوم «سُبْحانَكَ» و «اَعُوذُ» نيست و همچنين فقط در تكبير تحريمه دست‏هايش را بلند مي‏كند و آن نیز در ركعت اول مي‏باشد. وقتي سجده‏ي دوّمِ ركعت دوّم را تمام كرد، تكبير گفته و بنشيند.
14) طريقه‏ی نشستن: اگر مرد باشد پاي چپ خود را خوابانده و بر روي آن مي‏نشيند و پاي راست خود را راست نگه دارد و انگشتان را به طرف قبله بگيرد و دست هايش را روي ران خود بنهد و اگر زن باشد دو پايش را از طرف راست بيرون آورد و بر باسن چپش بنشيند.
15) و التّحيات بخواند (التَّحِيَّاتُ لله وَ الصَّلَوَاتُ و الطَّيِّبَاتُ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكَاتُهُ، السَّلامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ الله الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلاَّ الله وَ أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ).
16) اگر نماز مصلّی دو ركعتي باشد صلوات بخواند (اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْت عَلَى إبْرَاهِيمَ وَ عَلَى آلِ إبْرَاهِيمَ إنَّك حَمِيدٌ مَجِيدٌ اللَّهُمَّ َبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْت عَلَى إبْرَاهِيمَ وَ عَلَى آلِ إبْرَاهِيمَ إنَّك حَمِيدٌ مَجِيدٌ) و دعاء بكند و در اين دعاء از خواستن چيزهايي كه از مردم خواسته مي‏شود به زبان نياورد و مانند (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِـي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِجميعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ مُسْلِمَاتٍ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ و الْأَمْوَاتِ رَبَّنَا آتِنَا فِی‏الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِی‏الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ) بگويد. معني آن: اي الله، بپوشان (در گذر) گناهان مرا و گناهان پدر و مادر مرا و همه‏ي مؤمنان را (زن و مرد) و مسلمانان را (زن و مرد). ببخش زنده‏ها و مرده‏هاي آنان را. با رحمت خود قبول كن دعايم اي رحم كننده‏ترينِ رحم كنندگان.
17) و اول به سمت راست خود سلام دهد و اين سلام به كساني است كه در طرف راست نمازگزار مي‏باشند (فرشتگان و مردم) و بعد به سمت چپ خود. اگر منفرد(به تنهایی نماز بخواند) باشد فقط به فرشتگان سلام كند و مقتدي امامش را نیز در هر جانبش كه باشد نیّت كند و اگر مقابل وي باشد در هر دو طرف امامش را نیّت كند.
18) اگر نماز وی چهار رکعتی باشد، در قعده‏ي اول (نشستن اول در اتحیات) «التَّحِيَّاتُ» را تا «عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ» بخواند و بلند شود و بيش از اين تأخير نكند.
19) در ركعت سوّم اگر فرض باشد، فقط حمد بخواند و به ركوع رود و اگر نماز فرض چهار ركعتي باشد، در ركعت چهارم نیز مانند رکعت سوّم عمل شود (فقط حمد بخواند) و در آخر نماز همان « التَّحِيَّاتُ ... واللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى ... و اللَّهُمَّ بَارِكْ ... و اللَّهُمَّ اغْفِرلِی ...» را بخواند.
20) اگر غير از فرض باشد، بعد از حمد، سوره بخواند.