کتاب صوم
مسئله 1 ◄ تعریف صوم (روزه): باز داشتن خود از خوردن و آشامیدن و جماع، همراه با نیت روزه، از صبح صادق تا غروب آفتاب.
مسئله 2 ◄ اگر کسی بخواهد روزه ی ماه رمضان را بگیرد، از شب یعنی باید قبل از فجر صادق نیت روزه گرفتن نماید.
مسئله 3 ◄ اگر تا قبل از نصف النهار شرعی نیت کند، روزه اش صحیح است.
نصف النهار شرعی (نیم روز): نهار (روز) شرعی از صبح صادق است تا غروب آفتاب؛ پس نصف النهار همان چاشتگاه خواهد بود.
مسئله 4 ◄ طریقه ی نیت روزه ی ماه رمضان: 1- نیت روزه ی ماه رمضان کند. 2- نیت مطلق روزه کند؛ یعنی فقط نیت می کند که امروز روزه است و تعیین نمی کند چه نوع روزه ای. 3- نیت روزه ی نفل کند. 4- نیت روزه ی قضاء کند. 5- نیت روزه ی نذر نماید. با هر یک از نیت های فوق، روزه از فرض رمضان واقع می شود.
مسئله 5 ◄ انواع روزه: 1- روزه ی فرض. 2- روز ی قضاء. 3- روزه ی نفل. 4- روزه ی کفاره. 5- روزه ی نذر.
پس در ماه رمضان، نیت شخص معتبر نیست بلکه گفته ی شرع معتبر است برای کسانی غیر از مریض و مسافر.
مسئله 6 ◄ در همه ی این طریقه های نیت در ماه رمضان، باز روزه اش از روزه ی فرض وی محسوب می شود مگر اینکه روزه دار مسافر یا مریض باشد که در این صورت از آنچه که نیت کرده است واقع خواهد شد نه از فرض رمضان. مثلاً اگر کسی در ماه رمضان نیت روزه ی نفل بکند، از فرض وی محسوب می شود مگر در مورد مسافر و مریض که نیت وی به هر چه باشد، همان واقع می شود.
مسئله 7 ◄ روزه ی نفل، با نیت کردن روزه ی نفل و نیت روزه ی مطلق اداء می شود و برای نیت کردن تا نصف النهار شرعی وقت دارد.
مسئله 8 ◄ همچنین است نیت نذر معین.
مسئله 9 ◄ و این دو روزه (نفل و نذر معین) با نیت واجبی غیر این دو اداء نمی شوند.
مسئله 10 ◄ برای روزه ی قضاء و کفارت و نذر، مطلق نیت کردن قبل از فجر صادق لازم و واجب است و همچنین تعیین اینکه چه نوع روزه ای می خواهد بگیرد نیز واجب است.
مسئله 11 ◄ روزه ی یوم الشک برای خواص و برای کسی که عادت دارد روز معینی را روزه بگیرد و با یوم الشک موافق آمده باشد بهتر است.
مثلاً شخصی هر دوشنبه را روزه است و اتفاقاً روزه یوم الشک هم روز دوشنبه می شود پس بر وی روزه گرفتن بهتر است.
خواص: کسانی که می دانند باید روز یوم الشک را به نیت نفل گرفته شود و می دانند که اگر هلال رؤیت نشود از فرضشان نخواهد بود.
و غیر این اشخاص تا نصف النهار، از ممنوعات روزه خود را نگه دارند و بعد از نصف النهار اگر رؤیت هلال رمضان ثابت نشد، اعمال منافی روزه انجام دهند.
اهمیت این موضوع فقهی در این زمانه به خوبی آشکار شده است؛ زیرا کسانی که در این زمانه روزه ی یوم الشک (یا به عنوان پیشواز) را می گیرند آن را از فرضشان حساب کرده و در اواخر رمضان مدعی می شوند که سی روز آن ها تمام شده و اقدام به افطار می کنند که این عمل فسادی عظیم در دین است. توفیق ملت مسلمان و همچنین علماء را از الله تعالی مسئلت دارم.
مسئله 12 ◄ در یوم الشک، نیت کردن برای روزه ی واجب مکروه است؛ یعنی اینکه بگوید: روزه -ی رمضان را می گیرم.
مسئله 13 ◄ اگر نیت کند که اگر فردا از رمضان باشد من روزه ام و اگر از رمضان نباشد روزه نیستم، روزه ی وی صحیح نیست.
مسئله 14 ◄ اگر در آن روز چنین نیت کند که اگر فردا از رمضان باشد من روزه ی رمضان گرفته ام و اگر رمضان نباشد من روزه ی قضاء گرفته ام؛ اگر با این نیت روزه بگیرد و رمضان بودن آن روز ثابت شود، از روزه ی رمضانش محسوب خواهد شد و الّا روزه ی وی نفل محسوب می شود نه از روزه ی قضاء یا روزه ای دیگر