هدف تحقيق:
*الله تعالي مي فرمايند: إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (42). (سوره الانفال آیه 42)
در آن هنگام كه شما در طرف پايين بوديد، و آنها در طرف بالا (و دشمن بر شما برترى داشت) و كاروان (قريش)، پايين تر از شما بود (و وضع چنان سخت بود كه) اگر با يكديگر وعده مىگذاشتيد (كه در ميدان نبرد حاضر شويد)، در انجام وعده خود اختلاف مىكرديد ولى (همه ی اينها) براى آن بود كه الله ﷻ، كارى را كه مىبايست انجام شود، تحقّق بخشد تا آنها كه هلاك (و گمراه) مىشوند، از روى اتمام حجّت باشد و آنها كه زنده مىشوند (و هدايت مىيابند)، از روى دليل روشن باشد و الله ﷻ شنوا و داناست. *
*وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ و مَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ و إِلَيْهِ أُنِيبُ (88). (سوره هود آية 88)
و نمىخواهم در آنچه شما را از آن نهى مىكنم با شما مخالفت ورزم. من قصد [كارى] جز اصلاح در حدّ توان خويش ندارم و توفيقم جز به [فضل] الله ﷻ نيست. بر او توكّل كردهام و به سوى او باز مىگردم.*
گروهی هستند که آیات را طبق هوای نفس خود تفسیر کرده و دیگر مسلمانان را به شرک و کفر متّهم می کنند:
براي روشن شدن اين مطلب سخنان و احكام گروهي به نام وهابيت را مورد برّرسی قرار خواهیم داد و تمسّكات آنان را بيان می داريم و در اينجا آشكار خواهيم كرد كه آنان با سفسطه و غلط اندازي در میان مردم، چگونه آنان را به سوی گمراهی می كشانند.
و طريقه ی عمل آنها اين گونه است كه يك آيه را می خوانند و به آن معني می دهند و بعد شروع به متّهم كردن ديگر مسلمانان به شرك و مشرك بودن می كنند.
و هر آنچه را كه طبق هواي آنان بود، دست آويز قرار می دهند و هر آنچه از احاديث رسول الله ﷺ را كه مطابق هواي نفساني آنها نبوده را مردود می دانند و می گويند؛ اين حديث موضوع است (يعني دروغ است). معاذ الله.
و در اين باب دلائل ما از قرآن کریم و احاديث صحيحه خواهد بود.
قبل از اينكه به شبهات وهابيت جواب دهيم، بايد چند نكته و معني چند كلمه با توجه به استعمال آن در آيات قرآني را مشخص كنيم و بدين ترتيب لغزشهاي آنها آشكار خواهد شد.