انجام دادن گناه با وجود دانستن گناه بودن آن چه دلیلی می تواند داشته باشد؟

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ سلام دین اسلام غه قوت. در اینکه انجام گناه عمل زشتی است همه ی ما مسلمانان اعتراف داریم و باز انجام میدهیم و در قرآن آمده است ؛ (وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَٰلِكَ ۗ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ) [سورة فاطر 28] ترجمه ی بخش مورد نظر؛ فقط عالمان از الله خشیت دارند و می‌ترسند. در توضیح این آیه گفته شده است که هرکس گناهی مرتکب شود بخاطر جهل وی به این موضوع است و ممکن است شخص بداند که ترک نماز گناه بزرگی است و بگوید که میدانم ولی بر خلاف ادعای خود عمل میکند پس ادعای وی زیر سوال می‌رود چراکه اگر واقعا علم داشت که ترک نماز باعث عذاب آتش سوزان می‌شود قطعا به سوی آن نمی‌رفت. و برگشت از گناه و دغدغه ی گناه کار شده داشتن از ایمان است و به پله ی اول برگشتن نیست چون پله اول ایمان است که ثابت است و با انجام گناه از دایره اسلام خارج نمی‌شود. و در مورد فشار شیطان و دیگر عوامل نمی‌شود گفت که فشار است بلکه از باعثهای گناه است