الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ وعلیکم السلام سلامت باشید حکم این است و اختلافی نیست: مشروب خواری حرام است و عذاب آن اینکه از بوی بد دهان وی جهنميان نیز ناراحت و اذیت ميشوند. و دیگر اینکه در حدیث آمده است: مشروب خوردت هر بارش، گناهش همانند ترک چهل روز نماز است پس این اذیت نرساندن فرض است و نماز و روزه هم فرض است و ترک مشروب و نخوردن آن نیز فرض است مشروب ،در ترکمن صحرا به همین عرق عرفی گفته میشود ویک قطره اش هم حرام است وکسی که از آن بخورد تا ۴۰روز اعمالش ثوابی ندارد اما نباید نمازش را ترک کند ودر حالت مستی نماز خوانده نشود . نبیذ خرما و نبیذ کشمش که کمی جوشانده شده باشند هر چند شدت یافته باشد به شرطی که به حد مست کنندگی نرسیده باشد وبه شرط اینکه از نوشیدن قصد بازی و سر گرمی نداشته باشد موردی ندارد . اما مقدار کم خمر نیز حرام است خمر: آب انگور خامی است که‌ بدون حرارت دادن جوش بیاید و شدت یابد وکفش را بیاندازد وطلاء نیز حرام است طلاء: آب انگوری است که‌ جوشانده شود وکمتر از دو سوم آن تبخیر شود مسلمان واقعی این اعتقاد را دارد ، زمانی که از طرف شرع مقدس برایش حکمی صادر می‌شود بدون چون و چرا آنرا قبول کرده و در اجرای آن میکوشد پس خمر حرام است چرا ،چون خداوند گفته است ودر این باره آیات و احادیث فراوانی وارد شده است کسی که‌ شراب این دنیا را بخورد ،شراب بهشت برایش حرام است کسى که شراب بنوشد تا چهل شب نمازى از او پذیرفته نشود و اگر دوباره نوشید، از روزى که نوشیده تا چهل شب دیگر نمازش پذیرفته نشود و اگر در خلال آن چهل روز بمیرد و توبه نکرده باشد، خداوند در روز رستاخیز او را از زردابه بدن دوزخیان، بنوشاند. الله تعالی در قرآن می فرماید:« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»(مائده 90) یعنی: ای کسانی که ایمان آورده‏اید! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعی بخت‏آزمایی ]، پلید و از عمل شیطان است، از آنها دوری کنید تا رستگار شوید .از طرفی پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند: (لایزنی الزانی حین یزنی وهو مؤمن ولایسرق السارق حین یسرق وهومؤمن ولایشرب الخمرحین یشربها وهومؤمن) یعنی: شخص زناکار، دزد ومشروب خوار درحین انجام اعمال مزبور فاقد صفت ایمان هستند. امر به اجتناب یکی از محکم‌ترین دلایل تحریم است، خداوند شراب را قرین انصاب که معبود و بتهای کفار بودند، ساخته است. بنابراین، هیچ دلیلی برای آنها که می‌گویند خداوند نفرموده که شراب حرام است، بلکه تنها فرموده که از آن اجتناب کنید، باقی نمانده است. در احادیث پیامبر  صلی الله علیه وسلم  برای شرابخوار وعید داده شده است، جابر رضی الله عنه می‌فرماید: حضرت پیامبر  صلی الله علیه وسلم  فرمودند که شرابخوار از «طینة الخبال بنوشاند، گفتند: یا رسول الله «طینة الخبال» چیست؟ فرمودند: عرق یا عصارة جهنمیان» مسلم 3 / 1587. و حضرت ابن عباس رضی الله عنه نیز روایت نموده که «کسی که به شرابخواری عادی است چون بمیرد همانند بت‌پرستی، خداوند را ملاقات می‌کند» عرب به هر نوشیدنی شراب میگوید پس آب نیز نوعی شراب است. آنچه حرام است خمر و هرچیز مست کننده است ابجوهای داخل مغازه ها موردی ندارد در حالت مستی نماز خوانده نمیشود و اینکه کسی که شراب بخورد اعمالش تا 40 روز مورد قبول نیست . مست کند یا نکند بهر حال حرام است علاوه بر آیات و روایات امروزه از نظر علمى نیز مضرات مصرف مواد الکلى به اثبات رسیده است. دانشمندان به این واقعیت اعتراف داشته‏ اند که از جمله آثار زیان بخش شراب، پیامد سویى است که روى مغز و عقل می ‏گذارد و آن را از کار مى‏اندازد. روشن است که با از بین رفتن عقل، پرده شرم و حیا دریده می ‏شود. در نتیجه میدان به دست غرایز حیوانى مى ‏افتد. انسان به صورت حیوانى وحشى و لجام گسیخته درمى ‏آید. نهی رسول الله (ص) عن الدواء الخبیث لا شفاء فی النجس المحرم یدل علیه ما رواه الطحاوی مرفوعا انه (ص) قال . فی الخمر ذلک داء لیس بشفاء (رسول الله ص فرمودند در خمر شفا نیست بلکه درد وجود دارد )ونیز فرمودند از چیزهای حرام برای معالجه استفاده نکنید.