الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ سلام آمین همچنین قبول حق. الله متعال در آیه‌ی ۱۰۱ مومنون می‌فرماید: { فَإِذَا نُفِخَ فِی ٱلصُّورِ فَلَاۤ أَنسَابَ بَیۡنَهُمۡ یَوۡمَىِٕذࣲ وَلَا یَتَسَاۤءَلُونَ } [سوره المؤمنون: ۱۰۱] روزی که در صور دمیده می‌شود، هیچ ‌یک از [افتخارات خانوادگی و] پیوندهای خویشاوندی میانشان [برقرار] نخواهد بود و [از وحشتِ عذاب] از [حال] یکدیگر نمی‌پرسند. در مورد این آیه و تفسیر آن از ابن عباس آمده است: ۱ این نبود نسب یعنی در نفخه‌ی اولی است و در نفخه‌ی دوم همدیگر را می‌شناسند. چراکه آیه‌ی دیگر هست که می‌فرماید: { فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ یَتَسَاۤءَلُونَ } [سوره الصافات: ۵۰] پس بعضی از آنها به بعضی دیگر رو کرده و می‌پرسند. از ابن مسعود در روایتی طولانی به مردی گفت: در روز قیامت مرد با زن باشد هر کس را می‌آورند و می‌گویند این فلان پسر (یا دختر ) فلانی است هرکس حقی دارد، آن را بگوید تا از وی ستانده شود. در اینجا هرکس آرزو میکند که کاش از پدر با مادر با برادرش برایش حقی باشد تا از وی بگیرد. پس حدیث در اینجا بیان می‌کند که انساب رسول الله ص ثابت می‌ماند و خاطر ایشان نگهداشته می‌شود. برای همین است که حضرت عمر با رقیه دختر حضرت علی و فاطمه ازدواج کردند تا نسبتی به رسول الله ص داشته باشند چراکه در حدیث نسب و صهریت ذکر شده است. در معنی این حدیث معنای دیگری نیز ذکر شده است و آن اینکه در قیامت نسبتها از بین می‌رود مگر نسبت به رسول الله ص یعنی نسبت امت رسول الله ص بودن از بین نمی‌رود. ﻓﻴﺾ اﻟﻘﺪﻳﺮ-ﺣﺮﻑ اﻟﻜﺎﻑ- ﺻﻔﺤﺔ -35