سجده شکر چه حکمی دارد؟ آیا می توان بدون

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ وعلیکم السلام سجده ی شکردرشرع ثابت است و امام اعظم فرموده اند که سجده ی خالی عبادت نمی‌شود و در بیان منظور ایشان گفته اند ، منظور اما اعظم این است که عوامل سجده ی شکر را یک نوع رسم خواهند گرفت و درنزد امامان دیگر سجده ی شکر را جایز می‌دانند. و اما شرایط آن؛ شرایطی جز اینکه دروقت حصول نعمت باشد و رو به قبله باشد چیز دیگری بیان نشده است. ﻭﻣﺤﻤﺪ - ﺭﺣﻤﻬﻤﺎ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ - ﻫﻲ ﻗﺮﺑﺔ ﻳﺜﺎﺏ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﺻﻮﺭﺗﻬﺎ ﻋﻨﺪﻫﻤﺎ ﺃﻥ ﻣﻦ ﺗﺠﺪﺩﺕ ﻋﻨﺪﻩ ﻧﻌﻤﺔ ﻇﺎﻫﺮﺓ ﺃﻭ ﺭﺯﻗﻪ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻭﻟﺪا ﺃﻭ ﻣﺎﻻ ﺃﻭ ﻭﺟﺪ ﺿﺎﻟﺔ ﺃﻭ اﻧﺪﻓﻌﺖ ﻋﻨﻪ ﻧﻘﻤﺔ ﺃﻭ ﺷﻔﻲ ﻣﺮﻳﺾ ﻟﻪ ﺃﻭ ﻗﺪﻡ ﻟﻪ ﻏﺎﺋﺐ ﻳﺴﺘﺤﺐ ﻟﻪ ﺃﻥ ﻳﺴﺠﺪ ﺷﻜﺮا ﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﺴﺘﻘﺒﻞ اﻟﻘﺒﻠﺔ ﻳﺤﻤﺪ اﻟﻠﻪ ﻓﻴﻬﺎ ﻭﻳﺴﺒﺤﻪ ﺛﻢ ﻳﻜﺒﺮ ﺃﺧﺮﻯ ﻓﻴﺮﻓﻊ ﺭﺃﺳﻪ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺳﺠﺪﺓ اﻟﺘﻼﻭﺓ، ﻛﺬا ﻓﻲ اﻟﺴﺮاﺝ اﻟﻮﻫﺎﺝ. ﻗﺎﻝ ﻓﻲ اﻟﺤﺠﺔ: ﻭﻻ ﻳﻤﻨﻊ اﻟﻌﺒﺎﺩ ﻣﻦ ﺳﺠﺪﺓ اﻟﺸﻜﺮ ﻟﻤﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻦ اﻟﺨﻀﻮﻉ ﻭاﻟﺘﻌﺒﺪ ﻭﻋﻠﻴﻪ اﻟﻔﺘﻮﻯ، ﻛﺬا ﻓﻲ اﻟﺘﺘﺎﺭﺧﺎﻧﻴﺔ ﻭﻳﻜﺮﻩ ﺃﻥ ﻳﺴﺠﺪ ﺷﻜﺮا ﺑﻌﺪ اﻟﺼﻼﺓ ﻓﻲ اﻟﻮﻗﺖ اﻟﺬﻱ ﻳﻜﺮﻩ ﻓﻴﻪ اﻟﻨﻔﻞ ﻭﻻ ﻳﻜﺮﻩ ﻓﻲ ﻏﻴﺮﻩ، ﻛﺬا ﻓﻲ اﻟﻘﻨﻴﺔ. ﻭﺃﻣﺎ ﺇﺫا ﺳﺠﺪ ﺑﻐﻴﺮ ﺳﺒﺐ ﻓﻠﻴﺲ ﺑﻘﺮﺑﺔ ﻭﻻ ﻣﻜﺮﻭﻩ ﻭﻣﺎ ﻳﻔﻌﻞ ﻋﻘﻴﺐ اﻟﺼﻠﻮاﺕ ﻣﻜﺮﻭﻩ؛ ﻷﻥ اﻟﺠﻬﺎﻝ ﻳﻌﺘﻘﺪﻭﻧﻬﺎ ﺳﻨﺔ ﺃﻭ ﻭاﺟﺒﺔ ﻭﻛﻞ ﻣﺒﺎﺡ ﻳﺆﺩﻱ ﺇﻟﻴﻪ ﻓﻤﻜﺮﻭﻩ، ﻫﻜﺬا ﻓﻲ اﻟﺰاﻫﺪﻱ.